Geheim, of toch niet...?

De afgelopen weken stond niet alleen in het teken van voorbereiden, maar er heerste ook veel geheimzinnigheid. Vrienden en familie hadden de handen in één geslagen om een verrassings- afscheidsfeest te organiseren. Van wat ik gehoord heb, was er veel mailcontact en werd er regelmatig gezegd dat het geheim moest blijven. Maar inmiddels had de tamtam zijn werk al gedaan en was ik op de hoogte van de verrassing ;)

Ik besloot het nog voor een aantal mensen geheim te houden dat ik van de verrassing wist, wat de situatie erg grappig maakte. Vrienden die opmerkingen maakten waarvan ik nu wist waar het over ging. Bijvoorbeeld: ’ik zie je vast nog wel voordat je weggaat’. ‘Haha, ja dat weet ik wel zeker’, dacht ik dan. Maar toen was de dag van de verrassing. Ik wist nog niet wat er ging gebeuren...

'S ochtends kwam een goede vriendin en hebben we heerlijk gekletst en gewandeld in het Engelse werk. Wat was het mooi! Mooie herfstkleurige bomen en een zonnetje ertussendoor, wauw! We hebben volop genoten van Gods mooie schepping.
Aan het eind van de middag werd ik in de stad verwacht, waar mijn lieve familie (pa, ma, zussen, zwagers, neefjes en nichtjes) op mij wachtten. Ze hadden geregeld dat we heerlijk uiteten gingen :) Daarnaast werd ik ook nog eens overladen met cadeau's, als mooie herinnering aan deze mooie mensen.
En als klap op de vuurpijl kwamen 's avonds vrienden langs. Voordat ik thuis was, hadden ze ook nog de woonkamer versierd. En ook door hen ben ik overladen door cadeau's, kaarten en lieve woorden :)

Wauw, wat een toffe dag was het. Een dag waarop ik mocht zien hoeveel mooie mensen ik eigenlijk ken en hoe God me zegent doordat onze paden kruisen!
 
Lieve vrienden en familie, heel erg bedankt voor de leuke dag!! Ik heb ervan genoten en had niet durven dromen van zo'n mooi afscheidsfeest! Ik ga jullie missen!!!
 
Liefs Roelanda